Rozdział 2

-Nie mogę się już doczekać, aż cię zabiorę.
-Nie ciesz się tak, wyścig się jeszcze nie skończył.

-Dla mnie już się skończył-szepnął mi do ucha-Szykuj się.

-Dlaczego tak bardzo tego chcesz?

-Jesteś silna, a ja lubię niszczyć silne dziewczyny. A poza tym jesteś wyzwaniem.

-Dlaczego?

-Nie boisz się mnie.

Dobrze wiedzieć, że tak myśli. Niech tak zostanie. Albo lepiej nie. Może gdyby wiedział, że się go boje to by odpuścił. Zostawiłby w spokoju mnie, Lee i całą resztę. 

-Zayn, ale ja...-powiedziałam odwracając się, ale go już tam nie było. 

Chciałam skłamać i powiedzieć, że jego przypuszczenia nie są trafne, lecz się spóźniłam. Teraz mogę się jedynie modlić, że Blair wygra. 

***

Staliśmy na pasie startowym, gdy Blair zapewniał nas, że nie ważne jak wszystko się potoczy, żadnej z nas nic się nie stanie.

-Nie ruszajcie się stąd.-instruował nas Gilbert.

Widziałam złość w oczach Lee. Ani grama smutku czy strachu-sama złość. Szczerze mówiąc to ja nie czułam nic. Nie byłam zła, bo Blair nie miał wyjścia. Musiał to zrobić, by nas chronić, chodź w taki sposób.

-Ja z nimi zostanę-odezwał się cichy głos za nami.

To Alarick.

Wysoki, czarnowłosy chłopak w skórzanej kurtce stał za mną. Tak dawno go nie widziałam, że niemal zapomniałam jak wyglądała barwa jego oczu. Dziwne, że ludzie, którzy kiedyś spotykali się codziennie, teraz widzą się w takich okolicznościach. Jeszcze niedawno byliśmy razem, ale jego zazdrość wszystko zniszczyła. Nadal się przyjaźnimy, ale jak to mówią przyjaźń zamienisz w miłość, miłości w przyjaźń nie zamienisz nigdy.

-Hej Rick-powiedziałam z uśmiechem

-Cześć-również się uśmiechnął-Możemy pogadać?

Zgodziłam się i odeszliśmy kilka kroków dalej. Rick powiedział, że byłam głupia przyjeżdżając tutaj...i ma rację. Powinnam była wrócić do mieszkania i siedzieć tak razem z Lee aż wyścig się skończy. Może nie wiedzą gdzie mieszkam.

-Zawodnicy na start!-krzyknęła dziewczyna w o wiele za krótkiej sukience.

Momentalnie moje serce zaczęło bić szybciej. Podeszłam do Blair'a i bez słowa się do niego przytuliłam.

-Wygraj to, błagam-szepnęłam i odeszłam.

Stanęłam przy Alarick'u i Lee a Bir wpatrywał się we mnie. Odeszłam by nie słyszeć tego jak mówi, że się postara. Gdybym to usłyszała, moja wiara w niego ległaby w gruzach. Starania to za mało.  Przez chwilę w głowie miałam pomysł by odwrócić się uciec, ale przypomniałam sobie o tym snajperze na dachu. Zabiłby mnie a ja nawet bym nie poczuła.

Blair podjechał do linii startu a tuż po nim swoje miejsce zajął Malik. Widziałam jak ten kretyn się na mnie gapi. Z jego twarzy ani na moment nie znikł ten pewny siebie uśmiech.

-Gotowi!-oboje założyli kaski.

-Do startu!-dziewczyna podniosła do góry rękę.

-Start!-krzyknęła a ryczące potwory ruszyły.

Nie wiedziałam kto wygra, bo co chwilę jeden z nich wyprzedzał drugiego lub byli na równi. Tłum dopingował obydwu. Widziałam grupę dziewczyn, które krzyczały imię Malik'a. Niedaleko nas stało kilku facetów i dwie kobiety, którzy trzymali kciuki na Blair'a. Nagle zapadła cisza. Wszyscy wstrzymali oddech a ja usłyszałam skowyt policyjnych syren. Jakiś chłopak naprzeciwko mnie krzyknął, że jadą gliny. Nikt nie patrzył na to, że wyścig trwa. Każdy wsiadł do auta i odjechał jak szybko tylko mógł.

-Diana chodź!-usłyszałam głos Lee, która ciągnęła mnie za rękę.

-Zabiorę Lee a ty jedź-powiedział Rick i podał kask Valee

Nie myśląc długo wsiadłam na maszynę i odpaliłam silnik. Policja była coraz bliżej. Jechałam jak najszybciej mogłam. Widziałam jak jeden z funkcjonariuszy łapie dziewczynę, która rozpoczęła wyścig, jak chłopak, który stał przy mnie został niemal siłą wepchany do furgonetki, jak policja strzela w tylne koła samochodów.

  Dojechałam do swojego mieszkania bez zbędnych niespodzianek. Rick zawiózł Lee do jej domu i obiecał, że przyjedzie niedługo. Zaparkowałam na parkingu pod kamienicą i weszłam do klatki. Próbowałam nie myśleć o niepotrzebnych rzeczach, ale zobaczenie jak ktoś siedzi na ziemi pod moimi drzwiami, wcale mi nie pomogło. Gdy usłyszał moje kroki podniósł głowę a ja zrobiłam krok do tyłu. Malik.

-Co ty tutaj robisz?

-Przyszedłem po ciebie.

-Co? Ale...

-Wygrałem.

*Jeśli przeczytałeś/aś napisz komentarz*


Notka od autorki: Rozdziały będą pojawiać się co niedziele. Niestety ten jest krótki, ale to dlatego, że muszę się uczyć i nie mam zbytnie głowy do pisania. Za tydzień rozdziały nie będzie, bo w czwartek wyjeżdżam do Paryża. Dodam go gdy wrócę (20/21 maja).